Efsane 1:

"Cinsellik özgürlüğü getirir" düşüncesi

Cinsellik ve sevgi birbirine bağlı ama iki ayrı olaydır, birbirleriyle karıştırılmamalıdır. Cinsellik sevgisiz de mümkündür ve sevgi cinsellik olmadan yaşanabilir ki, bu zaten herkesçe biliniyor.

Freud ve Reich'a göre: Tam bir cinsel doyum ruhsal huzur için önemlidir ve aynı zamanda da gerilim ve sıkıntı gibi olumsuz duyguların azalmasına yardımcı olur. Her ikisinin de cinselliğin kabullenmesi ve İkinci Dünya Savaşı sonrası liberalleşmesi açısından katkıları büyüktür. Bu inkar edilemez, lakin  "cinselliği tabulardan tamamıyla kurtarmak kişi ve toplumu özgürleştirir" düşüncesi bir yanılgıdır. Kişinin cinsel gelişimi, onun birey olarak kendini özgür ve rahat hissetmesi için ön şarttır, ama bu ruhsal yaşamın sadece bir bölümünü içerir. Cinselliğin elbette gelişimde ve sağlıklı uyarıları açığa çıkarması açısından önemi büyüktür, ama insanı tümüyle kendiliğinden özgürleştirmez.

Cinselliğini geliştirirken aynı anda ruhunun sevebilme becerisini geliştirmeyen kişi tam bir doyum yaşayamaz; her an bir burukluk hisseder, ya da bir boşluk. Bunların nedenlerine değineceğiz.

Cinsellik ve sevgi ayrımının yanı sıra onun beraberliğinin anlamı da doğru bir şekilde görülmemekte bugün. Cinsellik öyle önem kazanmıştır ki, sonuçta  sevgiyle karıştırılır ve cinsel bir birlikteliğin sevginin ön şartı olması gerektiği düşünülür. Yani sınırlar birbirine karışmıştır, kişi sevip sevmediğini bilmez.

Cinsellik her zevk veren şey gibi kullanılmakta ama tam anlamıyla yaşanmamaktadır. Tüketim düşüncesi içsel bir huzursuzluk ifadesidir, mecburi ve alışkanlık haline gelen davranışları doğurur.

Cinsel tüketim ise özgürlüğü göstermez ve içsel huzuru sağlamak yerine bedensel ve ruhsal gerilimin azaldığı bölgelerin dışında, başka bir yönde yeni bir ruhsal gerilim, doyumsuzluk ve mutsuzluk yaratır.

Devamı için lütfen çiçeğe tıklayın