Mimar Ebru

kıvır kıvır saçlı bir melek
mavi mavi bakmıştı dünyaya
doğduğu gün
çok şirindi bu bebek
annesi gurur duymuş
babası mutlu olmuştu
doğduğu gün...

seneler uçarcasına geçmiş
narin bir filize dönüşmüştü
büyüdüğü gün
sevdiğiyle bütünleşerek
taş taş örüyordu artık sevgiyi
çok emek vermiş
"ömür boyu" demişti
"mimarı olacağım bu sevgimin"
büyüdüğü gün...

felek bu ya
oyunu eksilmez
nedeni hiç bilinmez
beklediğine kavuşamadı
istediği gün...

ama o oyuna gelmedi
gerçek bir mimar oldu
bugün
sanatıyla bütünleşerek
sevgisiyle inşa ediyor dünyayı
"Mimar Ebru" diyorlar ona
doğduğu şehirde
bugün

S.M.A/26.04.2003